Boeing 767 – szerokokadłubowy samolot pasażerski dalekiego zasięgu zaprojektowany i produkowany przez amerykańską korporację Boeing, występujący w 7 wersjach: 767-200, 767-200ER, 767-2C, 767-300, 767-300ER, 767-300ERF, 767-400ER[3].
Prace nad obydwoma samolotami ruszyły w 1978 roku. W celu obniżenia kosztów prac projektowych, w konstrukcji obydwu maszyn wykorzystano te same systemy i układy. Korzystano również w zakresie wcześniej przez Boeinga nie stosowanym, z cyfrowych programów wspomagających prace konstrukcyjne. Prace nad najmniejszym szerokokadłubowym odrzutowcem B767 rozpoczęły się w 1978 roku równolegle z pracami nad wąskokadłubowym Boeing 757. Początkowo planowano, że 767 wyposażony będzie w trzy silniki podobnie jak to miało miejsce w samolotach DC-10 i L-1011 jednak dzięki użyciu nowych silników turbowentylatorowych samolot mógł mieć jedynie dwie jednostki napędowe. Duży stopień skomputeryzowania kabiny załogi umożliwił rezygnacje z trzeciego członka załogi, mechanika pokładowego. Jego funkcje przejęły komputery pokładowe. Boeing nie zdecydował się jednak na zastosowanie systemu fly-by-wire, który w 1983 roku znalazł się na prototypowym A300B4-600. Pierwotnie zamierzano wybudować dwie wersje samolotu 767, model 767-100, przeznaczony dla 180 pasażerów oraz 767-200 z dłuższym kadłubem dla 250 pasażerów. Ostatecznie pozostawiono jedynie wersję 767-200, którą zmodyfikowano do kilku modeli. Budowę pierwszego prototypu (N767BA) ukończono 4 sierpnia 1981 roku, a do swojego dziewiczego lotu samolot wzniósł się 26 września tego samego roku. Ten i kolejne trzy maszyny wzięły udział w rozbudowanych badaniach i próbach jakim poddano samolot. Przeprowadzone testy odpowiadały czterdziestu latom eksploatacji maszyny. W jednej z prób, podczas której skrzydła poddano obciążeniu 550 ton, końcówki płatów wychyliły się o 4,5 metra ponad górną krawędź kadłuba. 30 lipca 1982 roku samolot z silnikami Pratt & Whitney JT9D-7R4D otrzymał amerykański certyfikat typu a 30 września tego samego roku certyfikat typu przyznano maszynie z silnikami General Electric CF6-80A.
Charakterystyka i dane techniczne:
|
||
,_Air_Astana_JP7183246.jpg) Boeing 767-300 linii Air Astana |
||
| Dane podstawowe | ||
| Państwo |  Stany Zjednoczone |
|
| Producent | Boeing | |
| Typ | pasażerski | |
| Załoga | 2-3 | |
| Historia | ||
| Data oblotu | 26 września 1981 | |
| Lata produkcji | od 1982 | |
| Egzemplarze | 1060, z czego 875 aktywnych (82%)[1] | |
| Liczba wypadków • w tym katastrof |
41 12 (851 ofiar)[2] |
|
| Dane techniczne | ||
| Napęd | Pratt & Whitney JT9D, Pratt & Whitney PW4000, General Electric CF6, Rolls-Royce RB211 | |
| Wymiary | ||
| Rozpiętość | 47,6-51,9 m (zależy od wersji) | |
| Długość | 48,5-61,4 m (zależy od wersji) | |
| Szerokość kadłuba | 5,03 m | |
| Wysokość | 15,85 m (wersja -300ER) | |
| Powierzchnia nośna | 285,35 m² (wersja -300ER) | |
| Masa | ||
| Własna | 80 130 – 103 870 kg (zależy od wersji) | |
| Startowa | 142 880 – 204 120 kg (zależy od wersji) | |
| Osiągi | ||
| Prędkość maks. | 0,86 Ma (913 km/h) | |
| Prędkość przelotowa | 0,80 Ma (851 km/h) | |
| Pułap praktyczny | 12 500 m (wersja -300 ER) | |
| Zasięg | 6025-12 200 km (zależy od wersji) | |
| Rozbieg | 1710-2896 m (zależy od wersji) | |